خانه / اطلاع رسانی / گفتگوی اختصاص با پیشکسوت فوتبال آق قلا؛به استقلال و پرسپولیس گل زدم/مشکلات اقتصادی گریبانگیر ورزش شده است

گفتگوی اختصاص با پیشکسوت فوتبال آق قلا؛به استقلال و پرسپولیس گل زدم/مشکلات اقتصادی گریبانگیر ورزش شده است


این بار به سراغ علی کردبپه، پیشکسوت فوتبال آق قلا رفته تا گفتگوی صمیمی را با وی داشته باشد.

به گزارش راه اسپی دژ، اسپی دژ این بار به سراغ پیشکسوت فوتبال آق قلا رفته تا گفتگوی صمیمی را با وی داشته باشد.

خودتان را برای خوانندگان معرفی کنید ؟

علی کردبچه هستم متولد سال ۱۳۳۶ و ۶۰ سال سن دارم. فوتبالم را از ششم ابتدایی سال ۴۸ آغاز کردم. در آن زمان امکانات مناسب و مطلوبی وجود نداشت.ولی بچه ها علاقه زیادی به فوتبال داشتند و با هم در محله ها یا کنار رود گرگان بازی میکردیم

آیا توانستید در فوتبال موفق شوید و فوتبال آق قلا را به نتایج خوبی برسانید؟

بله . حتما فوتبالیست های بزرگی در آق قلا بازی کردند به خصوص در دهه ۶۰ بهترین بازیکانان را داشتیم. تیم های تهرانی و کشوری را به آق قلا دعوت میکردیم و با آنها مسابقه برگزار می کردیم. تیم هایی مثل استقلال و پرسپولیس بوتان نیروی زمینی آرارات به آق قلا آمدند و در همین زمین فوتبال آق قلا بازی کردند.

فوتبال آق قلا امروز چگونه است آیا با حضور پیشکسوتانی مانن دشما به موفقیت های مناسب رسیده است ؟

اگر بخواهیم به امکانات ورزشی اشاره بکنیم امکانات پس از انقلاب خوب بود. اتفاقا قطعه زمینی داشتیم که قرار بود مجتمع ورزشی با مساحت ۱۸ هکتار احداث کنیم و چندین سال هم در این زمین فوتبال بازی کردیم. ولی بنا به مشکلاتی آن زمین هم از دست رفت البته آن زمان استان گلستان مستقل نشده بود و زیر مجموعه استان مازندران بود.

حتی همین زمین فوتبال که در حال حاضر زمین فوتبال شهدای آق قلا نام دارد را قبل از انقلاب توسط آقای نورگلدی مفیدی خواجه که بنیان گزار زمین فوتبال آق قلا بود از دست ما گرفتند. ادارات آن زمان برای این که زمین را از دست ما بگیرند تیر های چراغ برق را از گرگان میاوردند و اول صبح وسط زمین میریختند ما هم ساعت ۱۲ شب با بقیه بازیکنان میرفتیم و این تیر ها را به کنار زمین منتقل میکردیم باز صبح با جرثقیل وسط زمین میگزاشتند ما شب جا به جا میکردیم این طور بود که این زمین را حفظ کردیم البته آن زمان بیابان بود و خانه و مغازه ای در آن اطراف نبود

همانطور که خودتان میدانید فوتبال در شهرستان از کمبود بودجه و اسپانسر رنج میبرد نظر شما در این مورد چیست ؟

متاسفانه این مسئله کاملا درست است به خصوص الان که تیم های امید و نونهالان ما در سطح کشوری بازی میکنند،مشکلات مالی باعث شده انگیزه بازیکنان ما کم بشود. امروز فوتبال آق قلا نیازمند توجه بیشتر مسئولین شهری است که با جلسات مختلف با افراد تاثیر گزار با افرادی که توانایی حمایت از تیم و اسپانسری را دارند به فوتبال آق قلا نگاه ویژه ای کنند.

متاسفانه فوتبال طوری شده که جنبه خصوصی پیدا کرده و تیم های بزرگ را کارخانجات صنعتی بزرگ حمایت میکنند و از هزینه برای تیمشان ترسی ندارند ولی تیم هایی مثل تیم های کوچک با عدم وجود این اسپانسر ها دچار مشکل می شوند.

به همین جهت ورزش شهرستان بسیار ضربه میخورد. نه تنها فوتبال بلکه سایر رشته های ورزشی نظیر والیبال جدو یا ورزش های رزمی که انفرادی است برای اعزام به مسابقات و تامین هزینه آن دچار مشکل شوند .

بهترین خاطره شما از این دوران ورزشی و فوتبالیتان چیست ؟

زمانی که بازیکن بودم به استقلال تهران و پرسپولیس تهران گل زدم. به پرسپولیس در سال ۵۵ دو گل زدم. علی پروین ، بازیکن خارجی هم داشتند.آلن ویتل هم و بیژن ذوالفقارنسب هم تیم پرسپولیس بودند.

به استقلال تهران هم در سال ۱۳۶۲ در همین آق قلا گل زدم. بازیکنانی مثل قلعه نوعی ،حسن روشن هم بودند این ها بهترین خاطرات من در دوران بازیکن بودنم است.

به جوانان به عنوان پیشکسوت فوتبال آق قلا چه توصیه ای دارید؟

به جوانان توصیه می کنم که ناامید نشوند انگیزه و اعتماد به نفس خود را از دست ندهند. مشکلات در همه زمان ها وجود دارد. در زمان ما هم وجود داشت ما حتی برای بازی توپ هم نداشتیم.پول جمع کرده و خودمان توپ می خریدیم. در حال حاظر اگر چه امکاناتی در سطح بالا وجود ندارد، ولی حداقل هایی وجود دارد.

حالا اگر از فوتبال بگذریم زندگی پیشکسوت فوتبال آق قلا این روزها چطور است؟

از رانندگی تریلی ، ترابری بازنشست شدم و دوران بازنشستگی را سپری میکنم.

شما که بازیکن مطرحی در کشور بودید و به استقلال و پرپولیس گل میزدید چقدر پول دریافت میکردید؟ مثل امروزه به بازیکنان پول پرداخت میشد؟

به هیچ عنوان پولی دریافت نمیکردیم حتی اسمی از پول هم نبود ما فقط عاشق فوتبال بودیم .

از تیم های دیگر دعوت داشتید؟

وقتی استقلال تهران به آق قلا آمد. آقای کردنوری سرپرست استقلال از من و برادرم اسد مصاحبه کرد و به بازی و تمرین در این تیم دعوت کرد که بنا به مسائل شخصی نتوانستیم برویم البته برادرم در تیم های بوتان و نیروی زمینی بازی کرد.

آقای گیشویی مربی من در سال ۱۳۵۵ بودند. پس از آن در سال ۶۰ به آق قلا آمد و به پدرم گفت. علی را میخواهم برای بازی به شیراز ببریم. پدر مرحومم گفت که دیگر علی زن و بچه دار شده و مجرد نیست. پدرم برای رفتن من رضایت نداد و من در همین جا ماندم.

از مسئولین چه تقاضایی دارید ؟

از مسئولین تقاضا دارم به ورزش بیشتر رسیدگی و توجه کنند.از نظر اقتصادی واقعا ورزشکاران تحت فشار هستند و باید به فکر آن ها بود.

اسپی دژ نیز به نوبه خود برای این پیشکسوت آروزی موفقیت در تمام دوران زندگی را دارد.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*


2 + = 3

theme